اندازه گیری کلـــرید داخل آب

اندازه گیری کلـــرید داخل آب


روش Mohr:

در این طریقه نیترات نقره با کلرورهای محلول در آب ترکیب شده و رسوب سفیدرنگی ایجاد می‌نماید.

برای تشخیص خاتمه فعل و انفعالات از اندیکاتور کرومات پتاسیم استفاده می‌شود، بدین ترتیب که به محض تمام شدن یون کلرور، مقداری از یون کرومات با نقره محلول ترکیب شده و بر طبق واکنش زیر تولید رسوب آجری رنگ می‌نماید.

این آزمایش معمولاً بر روی آبهائی که pH‌ آن‌ها بین ۷ و ۸ است صورت می‌گیرد، در غیر این صورت اگر pH بیش از تعداد ذکر شده باشد نقره به صورت ئیدرات رسوب می‌کند. در pH پایین‌تر مقداری از یون کرومات به یون دی کرومات تبدیل می‌شود.

همچنین مقدار اندیکاتور اضافه شده بایستی محدود باشد. در صورتیکه مقدار کرومات بیش تری افزوده شود رنگ تیتراسیون زود ظاهر گردید و باعث اشتباه در عمل می‌گردد.

میکروارگانیسم‌های آب تغییری حاصل نگردد. برای مثال، باقی مانده کلر ترکیبی که یک گندزدایی ضعیفی است، در مقایسه با کلر باقی مانده آزاد به غلظت و زمان تماس بیش تری نیاز دارد تا میکروارگانیسم‌های آب را از بین ببرد. بنابراین، هنگامی که زمان تماس میان نقطه افزایش کلر به آب و محل معروف آن کوتاه است (برای مثال، ۱۰ دقیقه) فقط کلر باقی مانده اثر گندزدایی مؤثر ایجاد می‌کند. رانستن زمان تماس و نوع کلر باقی مانده برای رسیدن به غلظت کافی کلر خیلی مهم است.


pH

چون نسبت اسید هیپوکلرو به یون هیپوکلریت بستگی به pH دارد بنابراین pH بر عمل گندزدائی با افزایش بیشتر کلر به آب مقدار کلر باقی مانده واقعی کاهش می‌یابد زیرا که کلر بعضی از ترکیبات کلر آلی و آمونیاک را اکسید می‌نماید (می‌ان نقطه ۳ و ۴)، همچنین کلر اضافی مقداری از منوکلرآمین را به دی کلرآمین، NHCl۴، و تری کلر آمین، NCl۳ تبدیل می‌نماید.
با افزایش کلر اضافی مقدار کلر آمین‌ها به حداقل می‌رسد که بعد از آن به نقطه‌ای می‌رسیم (نقطه شکست کلر) که کلر اضافی تولید کلر باقی مانده آزاد می‌کند. (مقدار کلر باقی مانده آزاد بعد از نقطه شکست باید از ۸۵% تا ۹۰% کلر باقی مانده تمام آب باشد. و بقیه ۱۰% تا ۱۵% کلر باقی مانده ترکیبی، شامل دی کلرآمین‌ها، تری کلر آمین‌ها و ترکیبات کلر آلی می‌باشد.


مواد موجود در آب

اثر گندزدائی کلر فقط بعد از تماس ارگانیسم‌ها با کلر مؤثر است. کدورت، ذرات ریز و سایر ناخالصیهای معلق در آب، مانع تماس کافی ارگانیسم‌ها با کلر شده و آن‌ها در برابر اثر کشندگی کلر حفظ می‌نماید. بنابراین برای کلرزنی مؤثر، کدورت باید تا حداکثر ممکن به وسیله مراحل مختلف تصفیه، مانند انعقاد، تجمع ذرات و صاف کردن، کاهش یابد.
ترکیب مواد آلی و آمونیاک آب با کلر منجر به تشکیل کلر باقی مانده ترکیبی کمتر مؤثر شود که غلظت آن‌ها در آب عامل مهمی در تعیین مقدار کلر است.