همه چیز در مورد صابون ها

صابون داراي قدمتي بالغ بر 2300 سال مي باشد.در حقيقت برخي معتقدند صابون در 600 سال پيش از ميلاد مسيح توسط مردم فنيقيه ساخته شد، اما در آن زمان از کاربرد آن اطلاع درستي نداشتند و تنها به عنوان يک کالاي واسطه اي، جهت داد و ستد از آن استفاده مي نمودند. در آن دوره صابون از پيه بز و خاکستر چوب تهيه مي شد. در دوران امپراطوري روم مصرف صابون رواج يافت .آنها صابون را از چربي حيوانات و خاکستر گياهان (به عنوان يک ماده قليايي) تهيه مي‌کردند و آن را“Saipo” مي ناميدند که نام امروزي صابون “Soap” از آن گرفته شده است.

صابون داراي قدمتي بالغ بر 2300 سال مي باشد.در حقيقت برخي معتقدند صابون در 600 سال پيش از ميلاد مسيح توسط مردم فنيقيه ساخته شد، اما در آن زمان از کاربرد آن اطلاع درستي نداشتند و تنها به عنوان يک کالاي واسطه اي، جهت داد و ستد از آن استفاده مي نمودند. در آن دوره صابون از پيه بز و خاکستر چوب تهيه مي شد. در دوران امپراطوري روم مصرف صابون رواج يافت .آنها صابون را از چربي حيوانات و خاکستر گياهان (به عنوان يک ماده قليايي) تهيه مي‌کردند و آن را“Saipo” مي ناميدند که نام امروزي صابون “Soap” از آن گرفته شده است.
اهميت صابون به عنوان يک ماده شوينده تا قرن دوم ميلادي ناشناخته مانده بود تا اينکه جالينوس، پزشک صاحب نام يوناني، از صابون به عنوان ماده اي جهت شستشو نام برد. در سال 1800 ميلادي شيميدان مشهور عرب، جابر بر حيان (پدر علم شيمي) در نوشته هاي خود چندين بار از صابون به عنوان ماده اي مناسب جهت شستشوي بدن نام برد.
کشورهاي ايتاليا ، فرانسه و اسپانيا از مراکز اوليه توليد صابون هستند زيرا دسترسي به مواد اوليه (مانند روغن زيتون) جهت توليد صابون در اين مراکز امکان پذير بوده است. توليد صابون در انگليس در اواخر قرن 12 ميلادي آغاز گرديد. در قرن سيزدهم و چهاردهم ميلادي، اتحاديه کوچکي از توليدکنندگان صابون در نزديكي لندن تشکيل شد. در آن زمان توليدکنندگان صابون، ملزم به پرداخت مبلغي براي توليد هر تن صابون بودند که پس از دوران جنگهاي ناپلئون، اين مبلغ به 3 پني به ازاي توليد هر پوند صابون افزايش يافت. اين روند تا سال 1853 ميلادي ادامه داشت. در اين مدت بالغ بر يک ميليون پوند از توليدکنندگان صابون جمع آوري شد. اين امر نشانگر افزايش مصرف صابون در اين دوران مي باشد.
در دوران انقلاب فرانسه توليد صابون در مارسي به 3500 تن در سال رسيد که اين مقدار توسط 34 کارخانه کوچک در اين شهر توليد مي گرديد. علامت گذاري تجاري بر روي بسته بنديهاي صابون از اواخر قرن هيجدهم آغاز شد. در اين زمان صاحبان صنايع در مارسي (فرانسه) اقدام به صادر کردن صابون به کشورهاي ديگر (در رأس آنها آمريکا) نمودند.
در ابتدا توليدکنندگان صابون در مارسي از روغن زيتون براي تهيه صابون استفاده مي کردند. در سال 1815 ميلادي کمبود محصول زيتون آنها را بر آن داشت که روغنهاي ديگر را جايگزين روغن زيتون نمايند. همچنين پيشرفتهايي که در صنعت کشتيراني و حمل و نقل صورت گرفت، امکان دسترسي به ساير روغنها را نيز فراهم نمود. همين امر سبب ايجاد تغييراتي در فرمولاسيون صابون گرديد.
در سال 1791 ، يک دانشمند فرانسوي به نام نيكلا لوبلان (Nicolas Leblanc) تحولي در فرايند در توليد کربنات سديم به وجود آورد و گامي بزرگ در جهت پيشرفت توليد صابون در مقياس صنعتي برداشته شد. کربنات سديم يک ماده قليايي است كه در خاکستر وجود دارد و با چربيها تشکيل صابون مي دهد. در روش جديد، لوبلان موفق به توليد مقدار بيشتر اين نمک با کيفيت بهتر و قيمت مناسب تر گرديد.
ارائه نظريه دانشمند ديگر فرانسوي به نام اوژن شورل (Michel Uegence Chevreul) در سال 1823 ميلادي از جمله عواملي بود که تاثير به سزايي در پيشرفت صنعت صابون سازي داشت. وي اثبات نمود که فرآيند تشکيل صابون در حقيقت، تجزيه شيميايي چربيها است که به نمک قليايي اسيدهاي چرب (صابون) و گليسيرين تجزيه مي شوند.
عوامل متعدد ديگري كه در پيشرفت صنعت صابون سازي تاثيرگذار بوده اند، عبارتند از:
 استفاده از رزين در ديگهاي پخت صابون ( سال 1850 ميلادي )استفاده از سيليکات سديم توسط يک دانشمند انگليسي ( سال 1870 ميلادي )هيدروژنيزه کردن روغنها و تهيه چربيهاي مناسبتر جهت مصرف در صابون ( اوايل قرن 19 ميلادي ).
 پيشرفت تکنولوژي در دوران جنگ جهاني اول و پس از آن به كار بردن دستاوردهاي علمي به موازات پيشرفت تکنولوژي در کارخانه ها سبب رشد سريع اين صنعت در سال 1850 ميلادي گرديد.

انواع صابون از نظر نوع مصرف :

 صابون حمام و دستشويي (صابون سخت ) : در اين نوع صابون ها براي رعايت نكات بهداشتي  مربوط به پوست بدن و موي سر مواد قليايي را به حداقل كاهش داده مواد پركننده ي طبيعي و خنثي مواد معطر رنگي و نرم كننده ي پوست نيز به آنها اضافه مي شود. 

 صابون رخت شويي : اين نوع صابونها از مواد چربي ارزان تهيه مي شود. اما امروزه به علت استفاده از پاك كننده هاي غير صابوني مصرف آنها كاهش يافته است. نو.عي صابون سياه رنگ كه از پتاس در آن استفاده مي شود نيز براي شستن لباس تهيه مي شود. صابون رختشويي ممكن است به صورت براده پودر (حتي مخلوط با پودر پاك كننده هاي غير صابوني ) براي مصرف در لباسشويي استفاده مي شود.
صابونهاي طبي : اين نوع صابونها براي معالجه ي بيماريهاي جلدي عفوني و قارچهاي پوستي تهيه مي شوند و در آنها از موادي مانند اسيد بوريك ٬ اكسيد روي ٬ يديدها ٬ كلريد جيوه (ΙΙ) ٬ استئارات مس (ΙΙ) ٬ قطران ٬ تيمول استفاده مي شود. 

 صابونهاي مخصوص ماشينهاي لباسشويي : اين نوع صابونها حدود 5 تا 15 در صد مواد آلي در نقش حلال مانند تتراكلرو اتيلن ٬ 1 ٫ 1 ٫ 1 تري كلرو اتان ٬ سيكلو هگزانول و مقداري نيز مواد امولسيون كننده و مواد افزودني مورد نظر را در بر دارند (بخار اين مواد سمي است).

 صابونهاي ساينده : اين نوع صابونها داراي 70 در صد پودر نرم سيليسي ٬ 15 در صد آلومين٬ مقداري پلي فسفات سديم و كمي روغن كاج ( براي رفع بوي نا مطبوع ) اند. براي تميز كردن سطح وسايل فلزي و اشياي ديگر كاربرد دارند. معمولا براي پاك شدن رنگ فلز ٬ مقداري مواد اسيدي نيز استفاده مي شود.

 صابونهاي مخصوص آبهاي سخت: اين نوع صابونها از چربيهاي گياهي مانند روغن نخل و نارگيل تهيه مي شوند و مواد افزودني معيني از جمله فسفاتهاي فلزات قليايي را در بر دارند و در آب دريا خوب كف مي كنند و از اين رو اهميت ويژه اي دارند.
صابون شفاف : اين نوع صابون داراي گيليسرين ٬ قند و الكل مي باشد و ظاهري شفاف ولي قدرت پاك كنندگي كمتري دارد.  

 صابون فلزات ديگر :
استئارات روي : به صورت پودر بسيار ريز نرم و جذب كننده ي رطوبت براي تهيه ي پودر تالك و پودر بچه كاربرد دارد. استئارات مس : ضد قارچ پوست است.
•    استئارات سرب : بسيار سمي است و براي نرم كننده هاي دماي بالا و نيز كاتاليزور در فرايند خشك شدن روغن جلا كاربرد دارد.
•    استئارات كادميم : براي ضد آب (واتر پروف ) كردن وسايل و اشياي مختلف مصرف مي شود.
صابون فلزات با اعداد اكسايش بالاتر از +2 در آب نامحلول بوده و نقش گريس را دارند. از اين رو ارزش صنعتي دارند.