یه شعر زیبای شیمی

 چرا   چون  باز    مغلوب اسيدي  ؟                                            چرا     غرقي     به بحر   نااميدي ؟

چرا   بيهوده پنداري   شب و روز  ؟                                            چرا   حسرت چرا  صد آه جان سوز؟

مگر  گاز  نجيبي      گوشه  گيري                                             ويا اكسنده اي         كاهش پذيري

چرا     پيوند ايمان را     بريدي   ؟                                              مگر  عالم تر  از  خالق    تو ديدي؟
تفكر كن  به هر برگي   كه خواني                                               كه  شايد  ارزش    خود را   بداني

تو   با ارزش تر از  الماس  هستي                                              چو دل داري پر از احساس هستي

جهان   چرخد  به گرد    هسته او                                                 همه     ذرات    شده   وابسته  او

چو يك دم  ذره اي از او   جدا شد                                                 همان دم او   عدم شد  بر فنا  شد

گر استرخوش عطر و خوش بوست                                                اسيد  والكل   هردو    آيت   اوست

كاتاليز گونه     بر قله       نظر كن                                              به سرعت    خط پايان را     گذر  كن

به اكسايش  الكل را   آلدهيد كرد                                                گهي  شادت كند  گاهي دهد  درد

كتون را     از الكل دوم      بنا كرد                                                 كه لوكاس     نوع الكل را  جدا  كرد

ببين اورا به هر برگي    كه خواني                                              كه شايد از  عقوبت  خود را   براني  

سایت رشته صنایع شیمیایی...